Ps. Aug. reg.

12Gradus adverbiis accidunt, quotiens appellationes unde 13transeunt comparantur, ut ‘docte doctius doctissime’. Recipiunt 14et diminutionem, ut ‘meliuscule’. Quamquam comparationem 15recipiunt et quae a se nascuntur, ut ‘nuper nuperrime’. 1Adverbiis omnibus praepositio separatim adici non debet, 2quamquam lectum sit apud Terentium 3‘interea mulier quaedam abhinc triennium’ 4et apud Virgilium 6, 5‘exinde per amplum 6mittimur Elisium’ 7et ‘dehinc’, ut 8‘dehinc ‹ubi› libera colla’ 9et 10‘deinde feraces 11plantae inmittuntur’. 12Quae omnia, et si qua alia sunt similia, ut ‘proinde’, placuit contra 13regulam accentuum proferri, ne separatim additae praepositiones 14videantur adverbiis. | 1DE CONIUNCTIONE 8Coniunctio est pars orationis nectens ordinansque sententiam. 10Coniunctioni accidunt figura, ordo, potestas. 11Figura est qua apparet si figura simplex sit, ‹ut ‘quidem’, 12an composita›, ut ‘equidem’. 13Ordo quo apparet quae praeponi tantum possit, ut ‘nam’, 14quae subiungi, ut ‘que’, quae praeponi et subiungi, ut ‘et’. 1Potestas coniunctionum in quinque species dividitur. Sunt 2enim copulativae, disiunctivae, expletivae, causales et rationales; 3copulativae: ‘et’, ‘que’, ‘ac’, ‘ast’, ‘at’, ‘atque’, ‘quoque’; disiun­ 4c­tivae: ‘aut’, ‘ve’, ‘vel’, ‘ne’, ‘nec’, ‘neque’, ‘neve’, ‘an’, ‘utrum’; 7, 5expletivae: ‘quidem’, ‘equidem’, ‘autem’, ‘tamen’, ‘porro’, ‘videlicet’, 6‘proinde’, ‘denique’, ‘utique’; causales: ‘si’, ‘etsi’, ‘tametsi’, 7‘etiamsi’, ‘siquidem’, ‘quando’, ‘quandoquidem’, ‘quin’, ‘quin­ 8etiam’, ‘sin’, ‘sin etiam’, ‘quamquam’, ‘quamvis’, ‘sin autem’, ‘seu’, 9‘sive’, ‘nam’, ‘namque’, ‘nisi’, ‘nisi si’, ‘enim’, ‘etenim’, ‘sed’, ‘ut’, 10‘praeterea’, ‘interea’, ‘quam|obrem’, ‘quare’, ‘praesertim’, ‘item’, 11‘itemque’, ‘ceterum’, ‘alioquin’; rationales: ‘ita’, ‘itaque’, ‘enim’, 12‘enimvero’, ‘quia’, ‘quapropter’, ‘quippe’, ‘quoniam’, ‘quoniam­quidem’, 13‘ergo’, ‘igitur’, ‘ideo’, ‘idcirco’, ‘scilicet’, ‘propterea’. 1Ex his ‘et’ copulativa coniunctio multa significat. Saepe 2etiam transit in alteras species potestatis: modo in expletivam, ut 3‘et quae tanta fuit Romam tibi causa videndi?’; 4modo in disiunctivam, ut 7, 5‘et quisquam numen Iunonis adorat 6praeterea aut supplex aris imponit honorem?’; 7modo pro causali ponitur, ut 8‘et claro silvas cernes aquilone moveri’ 9pro ‘nam claro silvas cernes aquilone moveri’; 10‹modo pro adverbio accipitur adfirmandi›, ut 11‘quorum Iphitus aevo 12iam gravior Pelias et vulnere tardus Ulixi’ 13pro ‘etiam vulnere tardus’; modo pro adverbio accipitur ordinandi, 14ut 15‘corpusque lavant frigentis et ungunt’ 16pro ‘inde ungunt’; modo pro qualitatis vel quantitatis, ut 17‘timeo Danaos et dona ferentes’ 18pro ‘maxime’. 1Item ‘aut’ coniunctio multa significat: modo enim pro adverbio 2discretionis accipitur, ut 3‘ante urbem pueri et primaevo flore iuventus 4aut acris tendunt arcus aut lenta lacertis 7, 5spicula contorquent’ 6et 7‘aut versi terga dedere 8aut ipso portae’; 9modo pro temporis, ut 10‘candentis vaccae media ‹inter› cornua fundit 11aut ante ora deum pinguis spatiatur ad aras’, 12id est ‘nunc ante ora deum pinguis spatiatur ad aras’; ‹et› 13‘aut agmina curru 14proterit aut raptas fugientibus ingerit hastas’.