Latin Grammarians Collection
ERC

Prisc. ars

Prisc. ars 18, 300, 3 - 18, 302, 5

30031Attici ‘ὑποβλέπει με’ καὶ ‘ὑποβλέπει μοι’. Cicero pro Milone: 2‘et aspexit me illis quidem oculis quibus tum, cum omnibus om­nia 3minabatur’. Vergilius in I: ‘et alto / prospiciens summa placi­dum 4caput extulit unda’. 418, 1Illi ‘ὑπὸ σοῦ’ καὶ ‘ὑπὸ σοὶ’ καὶ ‘ὑπὸ σέ’. Δημοσθένης 18, 2Φιλιππικῶν Α: ‘μικρὰ τῶν πρότερον ῥηθέντων ὑπ’ ἐμοῦ 18, 3μνημονεύσαντες’. Herodotus in I: ‘ἐστρατεύοντο δὲ ὑπὸ 18, 4συρίγγων τε καὶ πηκτίδων καὶ αὐλῶν’. Demosthenes Phi­lippicis: 18, 5‘τῶν μὲν Ἑλλήνω‹ν› οἱ μὲν ὑφ’ ὑμῖν, οἱ δὲ ὑπὸ 6Λακεδαιμονίοις ἦσαν’. 30111Herodotus: ‘ὑπὸ τὸν νηὸν κατακαέντα’. 2Hinc et ‘sub’ apud nos accusativo et ablativo adiungitur; genetivo 3enim praepositio apud Latinos praeponi non potest separatim. 4Vergilius in II: ‘postesque sub ipsos / nituntur gradibus’. Idem in 5VIII: ‘sub te tolerare magistro / militiam’. ‘Sub oculis’ quoque 6dicimus pro ‘ante oculos’. 21Attici ‘ὑπομένομεν τόνδε τοῦτο ποιεῖν’ καὶ ‘τοῦτο ποιοῦντα’ 2καὶ ‘τοῦτο ποιοῦντος’. Sic et nos ‘patimur illum hoc facere’ et 3‘hoc facientem’ et ‘hoc faciente’. 31Illi ‘ὑπόγυον’ dicunt quod paulo ante vel mox fit. Ex hoc Roma­ni 2‘e vestigio’ dixerunt vel quod stans aliquis in eodem vestigio 3facit – unde ‘statim’ quoque dicitur – vel quantum tempus in uno 4est vestigio faciendo, quod est brevissimum. Cicero in I Verrina­rum: 5‘e vestigio quasi quodam Circaeo poculo factus est Verres, 6redit ad se atque ad mores suos’. 30211Illi ‘ὑπὲρ τόνδε[υ]’ καὶ ‘ὑπὲρ τοῦδε τοῦ τόπου ἑωρᾶτο’. Sic et 2similia dicuntur. Vergilius in VI: ‘gemina super arbore sidunt’ et 3‘fronde super viridi sunt nobis mitia poma’ idem in bucolico. 4Idem in I: ‘fama super aethera notus’. 21Attici ‘ὑστέραν’ et ‘ὑστερ‹αί›αν’ καὶ ‘προτέραν’ καὶ ‘προτεραίαν’ 2non addentes ‘diem’. Hoc et nostri est quando faciunt. 31Demosthenes pro Ctesiphonte: ‘καὶ τὸν Ἑλλήσποντον ὑφ’ 2ἑαυτῷ ποιούμενος’. Idem in Philippicis: ‘ὑφ’ ἑαυτὸν ποιούμενος’. 3Et nostri ‘sub imperio suo’ et ‘sub imperium suum facit 4gentes’. 51Attici ‘ὑφίστατο αὐτόν’, et Latini ‘sustinebat illum’. 51Illi ‘ὑπολαμβάνω’ pro ‘respondeo’. Platon in Protagora: ‘πολλοὶ 2οὖν αὐτῷ ὑπέλαβον τῶν παρακαθημένων, ὁποτέρως βούλοιτο 3οὕτως ἐπεξιέναι’.