Ps. Aug. reg.

61712Gradus adverbiis accidunt, quotiens appellationes unde 13transeunt comparantur, ut ‘docte doctius doctissime’. Recipiunt 14et diminutionem, ut ‘meliuscule’. Quamquam comparationem 15recipiunt et quae a se nascuntur, ut ‘nuper nuperrime’. 1816Adverbiis omnibus praepositio separatim adici non debet, 17quamquam lectum sit apud Terentium 18‘interea mulier quaedam abhinc triennium’ 19et apud Virgilium 20‘exinde per amplum 21mittimur Elisium’ 22et ‘dehinc’, ut 23‘dehinc ‹ubi› libera colla’ 1et 2‘deinde feraces 3plantae inmittuntur’. 4Quae omnia, et si qua alia sunt similia, ut ‘proinde’, placuit contra 5regulam accentuum proferri, ne separatim additae praepositiones 6videantur adverbiis. | 77 tit., 1DE CONIUNCTIONE 17 tit., 8Coniunctio est pars orationis nectens ordinansque sententiam. 27 tit., 10Coniunctioni accidunt figura, ordo, potestas. 311Figura est qua apparet si figura simplex sit, ‹ut ‘quidem’, 12an composita›, ut ‘equidem’. 413Ordo quo apparet quae praeponi tantum possit, ut ‘nam’, 14quae subiungi, ut ‘que’, quae praeponi et subiungi, ut ‘et’. 515Potestas coniunctionum in quinque species dividitur. Sunt 16enim copulativae, disiunctivae, expletivae, causales et rationales; 17copulativae: ‘et’, ‘que’, ‘ac’, ‘ast’, ‘at’, ‘atque’, ‘quoque’; disiun­ 18c­tivae: ‘aut’, ‘ve’, ‘vel’, ‘ne’, ‘nec’, ‘neque’, ‘neve’, ‘an’, ‘utrum’; 0, 1expletivae: ‘quidem’, ‘equidem’, ‘autem’, ‘tamen’, ‘porro’, ‘videlicet’, 0, 2‘proinde’, ‘denique’, ‘utique’; causales: ‘si’, ‘etsi’, ‘tametsi’, 0, 3‘etiamsi’, ‘siquidem’, ‘quando’, ‘quandoquidem’, ‘quin’, ‘quin­ 0, 4etiam’, ‘sin’, ‘sin etiam’, ‘quamquam’, ‘quamvis’, ‘sin autem’, ‘seu’, 0, 5‘sive’, ‘nam’, ‘namque’, ‘nisi’, ‘nisi si’, ‘enim’, ‘etenim’, ‘sed’, ‘ut’, 6‘praeterea’, ‘interea’, ‘quam|obrem’, ‘quare’, ‘praesertim’, ‘item’, 7‘itemque’, ‘ceterum’, ‘alioquin’; rationales: ‘ita’, ‘itaque’, ‘enim’, 8‘enimvero’, ‘quia’, ‘quapropter’, ‘quippe’, ‘quoniam’, ‘quoniam­quidem’, 9‘ergo’, ‘igitur’, ‘ideo’, ‘idcirco’, ‘scilicet’, ‘propterea’. 610Ex his ‘et’ copulativa coniunctio multa significat. Saepe 11etiam transit in alteras species potestatis: modo in expletivam, ut 12‘et quae tanta fuit Romam tibi causa videndi?’; 13modo in disiunctivam, ut 14‘et quisquam numen Iunonis adorat 15praeterea aut supplex aris imponit honorem?’; 16modo pro causali ponitur, ut 17‘et claro silvas cernes aquilone moveri’ 18pro ‘nam claro silvas cernes aquilone moveri’; 19‹modo pro adverbio accipitur adfirmandi›, ut 20‘quorum Iphitus aevo 21iam gravior Pelias et vulnere tardus Ulixi’ 1pro ‘etiam vulnere tardus’; modo pro adverbio accipitur ordinandi, 2ut 3‘corpusque lavant frigentis et ungunt’ 4pro ‘inde ungunt’; modo pro qualitatis vel quantitatis, ut 5‘timeo Danaos et dona ferentes’ 6pro ‘maxime’. 77Item ‘aut’ coniunctio multa significat: modo enim pro adverbio 8discretionis accipitur, ut 9‘ante urbem pueri et primaevo flore iuventus 10aut acris tendunt arcus aut lenta lacertis 11spicula contorquent’ 12et 13‘aut versi terga dedere 14aut ipso portae’; 15modo pro temporis, ut 16‘candentis vaccae media ‹inter› cornua fundit 17aut ante ora deum pinguis spatiatur ad aras’, 18id est ‘nunc ante ora deum pinguis spatiatur ad aras’; ‹et› 19‘aut agmina curru 1proterit aut raptas fugientibus ingerit hastas’.