Latin Grammarians Collection
ERC

Sacerd.

Sacerd. 1, 5, 57 - 1, 5, 66

Inpersonalia sive supina: ‘muniendi muniendo muniendum’. Eiusdem passivum. ‘Munior muniris munitur munimur munimini muniuntur’. 15Praeterito inperfecto: ‘muniebar muniebaris muniebatur muniebamur muniebamini muniebantur’. Praeterito perfecto: ‘munitus sum es est muniti sumus estis sunt, fui fuisti fuit fuimus fuistis fuerunt’. Praeterito plusquamperfecto: ‘munitus eram eras erat muniti 20eramus eratis erant, fueram fueras fuerat fueramus fueratis fuerant’. Tempore futuro: ‘muniar munieris munietur muniemur muniemini munientur’. Imperativo praesenti: ‘munire muniatur, muniamur muniamini 25muniantur’ ‹...›. Optativo praesenti et praeterito inperfecto: ‘utinam munirer munireris muniretur, utinam muniremur muniremini munirentur’. Praeterito perfecto: ‘utinam munitus sim sis sit muniti simus sitis sint, fuerim fueris fuerit fuerimus fueritis fuerint’. 30Praeterito plusquamperfecto: ‘utinam munitus essem esses esset essemus essetis essent, fuissem fuisses fuisset fuissemus fuissetis fuissent’. Futuro: ‘utinam muniar muniaris muniatur muniamur muniamini muniantur’. Subiunctivo praesenti: ‘cum muniar muniaris muniatur, cum muniamur muniamini muniantur’. Praeterito inperfecto: ‘cum munirer munireris muniretur, cum muniremur muniremini munirentur’. 1, 5Praeterito perfecto: ‘cum munitus sim sis sit muniti simus sitis sint, fuerim fueris fuerit fuerimus fueritis fuerint’. Praeterito plusquamperfecto: ‘cum munitus essem esses esset, cum muniti essemus essetis essent, fuissem fuisses fuisset fuissemus fuissetis fuissent’. 10Futuro ulteriori: ‘munitus ero eris erit erimus eritis erint, fuero fueris fuerit fuerimus fueritis fuerint’. Infinito, numeris personis incertis, praesenti et praeterito inperfecto: ‘muniri’; praeterito perfecto et plusquamperfecto: ‘munitum | esse’ vel ‘fuisse’; futuro: ‘munitum iri’ ‹vel› ‘muniendum 15esse’. Participia praeteriti: ‘munitus munita munitum’; futuri: ‘muniendus munienda muniendum’. Inpersonalia sive supina: ‘munitu munitum’. Ergo species verborum ‘‑o’ littera terminatorum sunt hae: 20activa, ut ‘amo’; neutra, ut ‘sedeo’. ‘‑r’ vero terminatorum, passiva: ‘amor’; deponens: ‘luctor’; communis: ‘criminor’; inchoativa vero et ‘‑o’ littera terminatur, ut ‘kalesco’; et ‘‑r’, ut ‘miserescor’.

Critical apparatus

lac. declinatio imperativi futuri excidit BramantiFuturo] turo revera perperam B edd. ut e codicepraeterito perfecto et plusquamperfecto] praet. perfecti et płperf. Bmunitum esse vel fuisse P Keil: munitum isse vel ivisse B Eichenfeld-Endlicherfuturo Eichenfeld-Endlicher: futuri Bvel suppl. P: om. B edd. ut traditumparticipia praeteriti B1: participia praesentis praeteriti Bterminatur Keil: term. B; terminata Eichenfeld-Endlicher; fort. terminatu P