Rufin. num. or.

2715-1815Postea sic: ‘Verum ut in versu vulgus, si est peccatum, videt, 16sic, siquid in nostra oratione claudicat, sentit, sed poetae non 17ignoscit, nobis concedit; taciti tamen omnes non esse illud, 18quod diximus aptum perfectumque cernunt’. 19-2319Idem M. Cicero in Oratore de pedibus et numeris incisorum, 20id est κομμάτων, et membrorum, id est κώλων et ambituum 21sive circuituum, id est περιόδων, sic dicit: ‘Apud Graecos 22quidem iam anni prope CCCC sunt cum hoc probatur; 23nos nuper agnovimus’. 24-281024Postea sic: ‘Quod si aures tam inhumanas tamque agrestis 25habent, ne doctissimorum quidem virorum eos movebit auctoritas. 26Omitto Isocraten discipulosque eius Ephorum et Naucraten, 27, 1quamquam orationis faciendae et ornandae auctores 27, 2locupletissimique ipsi oratores esse debebant. Sed [si] quis hominum 27, 3doctior, acutior, quis in rebus vel inveniundis vel iudicandis 27, 4acrior Aristotele fuit? Quis porro Isocrati adversus infensius? 27, 5Is igitur versum in oratione vetat esse, numerum iubet; 6eius auditor Theodectes, in primis, ut Aristoteles saepe significat, 7politus scriptor atque artifex, hoc idem sentit et praecipit; 8Theophrastus vero isdem de rebus etiam accuratius. Quis 9ergo istos ferat qui hos auctores non probent? Nisi omnino 10haec esse ab iis praecepta nesciunt’. 2811-1311In alio loco sic dicit: ‘Fluit omnino numerus a primo tum 12incitatius brevitate pedum, tum proceritate tardius; cursum 13contentiones magis requirunt, expositiones rerum tarditatem’. 14-291814In alio loco sic dicit: ‘“Cur de perfugis nostris copias comparant 15contra nos?”: prima sunt illa duo quae commata Graeci 16vocant, nos incisa dicimus; deinde tertium colon illi, nos membrum; 17sequitur non longa: ex duobus enim versibus, id est 18membris, perfecta comprehensio est et in spondeos cadit. Et 19Crassus quidem sic plerumque dicebat idque ipse genus dicendi 20maxime probo. Sed quae incisim aut membratim efferuntur, 21ea vel aptissime cadere debent, ut est apud me: “Domus tibi 22deerat? At habebas. Pecunia superabat? At egebas”. Haec incise 23dicta sunt quattuor. At membratim quae secuntur duo: “Incurristi 28, 1amens in columnas, in alienis insanisti”. Deinde omnia 28, 2tamquam crepidine quadam conprehensione longiore sustinentur: 28, 3“Depressam, caecam, iacentem domum pluris quam te 28, 4et fortunas tuas aestimasti”. Dichoreo finitum, at spondeis 28, 5proximum illud: nam ‹in› his quibus ut pugiunculis uti oportet, 6brevitas faciet ipsa liberiores pedes. Saepe enim singulis 7utendum est, plerumque binis, et utrisque addi pedis pars potest, 8non fere ternis amplius. Incisim autem et membratim 9tracta oratio in veris causis plurimum valet, maximeque iis locis, 10cum aut arguas aut refellas, ut nos in Corneliana secunda: 11“O callidos homines, o rem excogitatam, o ingenia metuenda!”: 12membratim adhuc, dein caesim: “Diximus”; rursus membratim: 13“Testes dare volumus”; extrema sequitur conprehensio, sed ex 14duobus membris, qua non potest esse brevior: “Quem quasi 15nostrum fefellit ita vos esse facturos?”. Nec ullum genus dicendi 16est aut melius aut fortius, binis aut ternis ferire verbis, non 17numquam singulis, paulo alias pluribus, inter quae variis clausulis 18se interponit raro numerosa comprehensio’. 19-30519Idem Cicero de Theophrasto sic dicit: ‘Namque ego illud 20adsentior Theophrasto, qui putat orationem, quae quidem sit 21polita atque facta quodam modo, non adstricte, sed remissius 29, 1numerosam esse oportere. Etenim, sicut ille suspicatur, et ex 29, 2istis modis quibus hic usitatus versus efficitur, post anapaestus, 29, 3procerior quidam numerus, effloruit, inde ille licentior et divitior 29, 4fluxit dithyrambus, cuius membra et pedes, ut ait idem, 29, 5sunt in omni locupleti oratione diffusa’. 306-196Idem Cicero in Bruto sic dicit: ‘Extitit igitur, iam senibus 7illis quos paulo ante diximus, Isocrates, cuius domus cunctae 8Graeciae quasi ludus quidam patuit atque officina dicendi, magnus 9orator et perfectus magister, quamquam forensi luce caruit 10intraque parietes aluit eam gloriam quam nemo, meo iudicio, 11est postea consecutus. Is et ipse scripsit multa praeclare et 12docuit alios et cum cetera melius [est] quam superior‹es›, tum 13primus intellexit etiam in soluta oratione, dum versum effugeret, 14modum tamen et numerum quendam oportere servari. 15Ante hunc enim verborum quasi structura et quaedam ad numerum 16conclusio nulla erat aut, si quando erat, non apparebat 17eam dedita opera esse quaesitam. Quae forsitan laus sit, verum 18tamen natura magis tum casuque non numquam, haud ratione 19aliqua aut ulla observatione fiebat’. 20-2220Fl. Sosipater Charisius de numeris sic dicit: ‘Bacchiacum 21metrum est tale: 22‘bacchare, laetare, praesente Frontone’. 23-31223Hoc mihi videtur ad prosam convenire: et sane multis pedibus 30, 1in oratione utimur, licet stulti putent liberum a vinculis pedum 30, 2sermonem prosae esse debere’. 313-530, 3Cicero de numeris sic dicit: ‘Versus enim illi veteres in hac 30, 4soluta oratione propemodum, hoc est numeros quosdam, nobis 30, 5esse adhibendos putaverunt’.