Sacerd.

1871‘‑Tas’: omnia nomina hac syllaba finita tertiae sunt declinationis, 2‘‑tis’ faciunt genetivo, ‘facultas facultatis’, et si qua talia. Hoc 3naptas primae est ‘‹‑t›ae’ genetivo faciens, ‘huius naptae’, nomen 4barbarum neutrum contra rationem neutrorum, qua‹e› Latina 5genetivum ‘‑ae’ diphthongo non terminant, exceptis tribus, ‘hic’ et 6‘haec’ et ‘hoc verna huius vernae’, ‹‘hic’ et ‘haec’ et ‘hoc advena huius› 7advenae’, ‘hoc Turia huius Turiae’, flumen. ‘Hoc naptas huius 8naptae’ – genus olei cedro simile, sicut Sallustius in historiarum 9libro quarto ait –, sed vide ne melius sit, si sit indeclinabile. ‘‑Tes’ 10finita nomina Latina ‘‑tis’ faciunt genetivo, ‘haec rates huius ratis’; 11Graeca vero ‘‹‑t›ae’, si apud illos ‘‑του’, ‹‘ Achates Achatae Ἀχάτης 12Ἀχάτου’›; aut ‘‑tis’ syllaba, si apud illos ‘‑τος’, ‘Crates Cratetis Κράτητος’, 13ut Bibaculus de Catone grammatico, ‘en cor Zenodoti, en 14iecur Cratetis’. ‘‑Tis’ terminata nomina tertiae sunt declinationis: 15‘‑tis’ faciunt genetivo Latina, ‘hic mitis huius mitis, haec neptis 16huius neptis’; Graeca ‘‑tis’ vel ‘‑dis’, ‘hic Attis Attidis’ vel ‘Attis’, ‘haec 17amystis huius amystis’ vel ‘amystidis’, nomen lectum in Horatio. 2, 1‘‑Tos’ terminata omnia nomina corripiuntur et Graeca sunt et 2, 2secundae declinationis, ‘‑ti’ faciunt genetivo, ‘Neritos Neriti, Berytos 2, 3Beryti, Pontos Ponti’; quae poterunt Latine melius dici, si ‘‑o‑’ in 2, 4‘‑u‑’ mutaverint. ‘‑Tus’ terminata nomina, exceptis Graecis venientibus 2, 5a syllaba ‘‑tos’, cetera facientia aliud genus, secundae sunt 6declinationis ‘‑ti’ facientia genetivo, ut ‘hic stultus huius stulti, 7venatus’, participium est faciens ‘venati’, ‘hic artus huius arti, angustus 8{angusti}’ – nam ‘artus’, id est membra, numero semper plurali 9declinantur; non facientia ‘‑tus’, ‘vestitus huius vestitus’, res ipsa. 10Excipiuntur duo ‘‑tis’ facientia genetivo, ‘virtus iuventus, virtutis 11iuventutis’. Nam ‘hoc tus’ neutrorum ratione ‘‑us’ finitorum ‘‑ris’ facit 12genetivo, ‘hoc tus huius turis’: Vergilius ‘ture calent arae’; praeterea 13monosyllabum est. 8814‘‑Ctus’ finita omnia, si fecerint aliud ex se genus, secundae 15sunt declinationis, ‘rectus recti’; non facientia aliud ex se genus 16quartae, ‘hic rictus huius rictus, hic luctus huiuc luctus’. Excipitur 17unum, quod quamvis non faciat ex se aliud genus, tamen ‘cti’ facit 18genetivo, ‘hic lectus huius | lecti’; non, ut quidam imperiti, ‘huius 19lectus’, dicunt. Nam Cicero ‘me in meo lecto’, qui ablativus ab ‘‑i’ 20littera terminato genetivo venit, non ‘‑us’; et Terentius ‘lectos 1sterni iube’, qui accusativus ‘‑os’ terminatus ‹a› genetivo venit ‘‑i’ 2terminato, non ‘‑us’. Unum excipitur tertiae declinationis ‘‑tis’ 3faciens genetivo, ‘senectus senectutis’. 894‘‑Ptus’ finita nomina, si fecerint aliud ex se genus, secundae 5sunt declinationis, ‘‑pti’ faciunt genetivo, ‘hic raptus huius rapti’; si 6minus, quartae, ‘‑ptus’: ‘hic sumptus huius sumptus’ ‹Terentius 7‘sumptus› quos ergo faciunt’; ‘sumptus’, acceptus, ‘huius sumpti’: 8faci{un}t enim ‘ha‹e›c sumpta’. 909‘‑Stus’: finita nomina ista syllaba, si fecerint aliud ex se 10genus et si propria sint, secundae erunt declinationis, ‘hic castus 11huius casti, hic Augustus huius Augusti’; non facientia autem 12quartae erunt declinationis, ‘‹‑s›tus’ facient genetivo – excepto 13uno ‘mustus musti’ –, ‘hic aestus huius aestus, hic quaestus huius 14quaestus’. ‹‘Hic questus’›, si participium sit, ‘huius qu{a}esti’; si 15non fecerit aliud genus, ‘huius qu{a}estus’: Vergilius ‘qu{a}estuque 16cruentus’. Excipitur unum, quod et ‘‑sti’ facit et ‘‑stus’ genetivo, ‘hic 17caestus’, tunica Veneris, ‘huius caesti, hic caestus’, pugilum, ‘huius 18caestus’: Vergilius ‘quid si quis caestus ipsius et H.’. {Et orthographia 1distant et declinatione}. Ergo omnia ‘‑sti’ faciunt genetivo 2exceptis quattuor, ‘quaestus, aestus, caestus, ‹questus›’ (querella). 913‘‑Thas’ unum barbarum legi, ‘hoc napthas huius napthae’ – 4de hoc et supra docui –, sed melius indeclinabile erit. ‘‑Thes’ 5Graecum inveni, sed productum, apud Ovidium, ‘Ianthes Ianthis’ 6vel ‘Ianthidis’. ‘‑This’ tertiae declinationis ‘‑this’ vel ‘‑dis’ facit ‹genetivo›,| 7‘haec Atthis huius Atthis’ vel ‘Atthidis’: sic Ovidius. ‘Thos’: 8nullum nomen hac syllaba repperi terminatum. ‘‑Thus’ secundae 9sunt declinationis, ‘‑thi’ faciunt genetivo, ‘Parthus Parthi, ‘acanthus 10acanthi’: Vergilius ‘croceo velamen acantho’; ‘Xanthus Xanthi’. 11‘‑Thys’ vel ‘‑Thyrs’ tertiae sunt declinationis, ‘‑is’ faciunt genetivo, ‘hic 12Panthys Panthyis, Othrys Othryis, Tethys Tethyis’. 921‘‑Vas’ tertiae sunt declinationis, et ‘‑sis’ faciunt <genetivo> et 2‘‑dis’, ‘hoc vas huius vasis’ vel <‘hic vas huius> vadis’: Cicero ‘vultu 3tamquam vade’. ‘‑Ves’ omnia corripiuntur et tertiae sunt declinationis, 4‘‑tis’ faciunt genetivo, ‘dives divitis’. ‘‑Vis’ tertiae sunt declinationis, 5similem nominativo faciunt genetivum, ‘hic civis huius civis, <haec vis huius 6vis>’, et plurali ‘hae vis’: nam ‘hae vires’ numero 7semper plurali declinantur. ‘‑Vos, ‑vus’: rationem supra docui 8horum nominum, et quod secundae sint declinationis, ‘parvus 9parvi’. 9310‘‑Xas’: hac syllaba nullum nomen finitum repperi. ‘‑Xes’ 11tertiae sunt declinationis et producuntur, ‘‑xis’ genetivo faciunt, 12‘Araxes Araxis, Xerxes Xerxis’. ‘‑Xis’ Latina ‘‑xis’ genetivo faciunt, ‘hic 13axis huius axis’; Graeca et ‘‑xis’ et ‘‑dis’, ‘hic Alexis huius Alexis’ vel 14‘Alexidis’ tertiae ratione declinationis. ‘‑Xos’ corripiuntur et Graeca 15sunt secundae declinationis, ‘‑xi’ faciunt genetivo, ‘haec Naxos huius 16Naxi’. ‘‑Xus’ secundae sunt declinationis, ‘‑xi’ faciunt genetivo, ‘laxus 17laxi, fluxus fluxi, taxus taxi, buxus buxi’. Excipitur unum quartae 18declinationis ‘‑xus’ faciens genetivo, ‘hic luxus huius luxus’, luxuriam 19significans: Terentius ‘adulescens luxu perditus’. Nam ‘luxus’, 20vacillans, ‘huius luxi’ facit: Sallustius ablativo ‘luxo pede’. 941‘‑Zas’ barbara sunt et primae declinationis, ‘‑zae’ ‹faciunt 2genetivo›, ‘hic Ormizas huius Ormizae’. ‘‑Zes’ producuntur et 3primae sunt declinationis, ‘hic Artabazes huius Artabazae’. ‘‑Zis, ‑zos, 4‑zus’ nulla nomina terminantur. 955‘‑T’ duo tantummodo nomina reperiuntur Latina, unum 6indeclinabile, ‘hoc git’, genus seminis, et unum tertiae declinationis 7‘‑tis’ ‹faciens› genetivo, ‘caput capitis’, et si quid ab eo nascitur, 8‘sinciput sincipitis’. 969‘‑U’ omnia neutra sunt quartae declinationis ‘‑u’ terminantia 10genetivum dativum et ablativum, sed producto; nominativum 11accusativum et vocativum ‘‑u’ correpto ter|mina‹n›t, ut ‘hoc cornu, 12gelu, veru’. Tamen quarta declinatio in genere quidem masculino 13et feminino ‘‑us’ genetivo terminatur, in genere neutro ‘‑u’.