Latin Grammarians Collection
ERC

Sacerd.

Sacerd. 2, 2, 25 - 2, 2, 34

22518‘T’: hanc litteram ante ‘‑eo’ inveni, sed secundae coniugationis, 19specie perfecta ‹facientem› ‘‑tui’, ut ‘lateo pateo, latui 20patui’. Tertiae productae si inventum fuerit, a verbo veniet ‘eo is’ et 21faciet ‘ivi’ vel ‘ii’ specie perfecta. Nam, sicut ante ‘docui’, ‘e’ ante ‘o’ 22verba habentia omnia secundae sunt coniugationis excepto ‘eo is’, 23et si quid ab eo nascitur: nam tertiae sunt productae, praeter duo 24verba primae coniugationis, quae ante posui, ‘commeo commeas, 2, 1remeo remeas’. Tertia enim correpta coniugatio ‘eo’ non terminatur, 2, 2sicut supra monstravi. Hoc tamen scire debemus, quod tertiae 2, 3productae coniugationis species perfecta duobus tantummodo 2, 4modis terminatur, ‘‑ivi’ ‹vel› ‘‑ii’. 262, 4‘V’: hanc litteram ante ‘‑eo’ 2, 5positam verbum habens secundae coniugationis inveni, speciem 6perfectam faciens ‘‑ivi’, ‘coniveo conives conivi’: Cicero ‘si qui exire 7velint, conivere possum’; et ceveo ceves cevi, Persius ‘an, Romule, 8ceves’. 278‘X, y, z’: has litteras ante ‘‑eo’ verbum habens non inveni. 289Quoniam sufficienter, sicut arbitror, de verbis ‘e’ ante ‘‑o’ 10habentibus docui, consequens puto de his tractare, quae ‘i’ ante ‘‑o’ 11habent per singulas litteras ante ‘‑io’ positas, quae primam regunt 12coniugationem vel tertiam utramque. Nam secunda coniugatio 13‘‑eo’ tantummodo terminatur. 2913‘A’ ante ‘‑io’ habens verbum tertiae 14correptae inveni, ‘ai’ faciens speciem perfectam, ‘aio ais ait, ai{o} 15aisti{s} ait (aie aiat)’. 3015‘B’ ante ‘‑io’ habentia verba tertiae sunt 16productae, ‘‑vi’ vel ‘‑bii’ facientia specie perfecta, ‘ambio ambivi’ vel 17‘ambii’. 3117‘C’ ante ‘‑io’ habentia tertiae productae <vel correptae> 18sunt: productae ‘‑civi’ vel ‘‑xi’ facientia specie perfecta, ‘sarcio sarcivi, 19vincio vinxi’; tertiae vero correptae ‘‑ieci’, ‘inicio inieci’. 3219‘D’ ante 20‘‑io’ non inveni. 3320‘E’ ante ‘‑io’ non inveni. 3420‘F’ ante ‘‑io’ habentia 21verba tertiae coniugationis sunt productae, ‘‑fivi’ vel ‘‑fii’ faciunt 22specie perfecta, ‘suffio suffivi’ vel ‘suffii’. Unum repperi eiusdem 23coniugationis defectivum genere, sicut ‘soleo solitus sum’, sic ‘fio 1factus sum’.