Latin Grammarians Collection
ERC

Ars Ambian. rec. G

Ars Ambian. rec. G 4, 29 - 4, 38

Indeclinabila sunt nomina quae exeunt in ‘‑i’, quamuis 920inueniuntur pauci casus, ut diximus. ∆. Quomodo declinatur nomen masculinum in ‘‑il’? M. Ita declinatur: nominatiuo singulari, ‘hic uigil’; genetiuo, ‘huius uigilis’ et reliqua; et pluraliter: nominatiuo, ‘hi uigiles’; genetiuo, ‘horum uigilium’ et reliqua. 925∆. Quomodo declinatur nomen femininum in ‘‑il’? M. ‹Ita› declinatur: nominatiuo singulari, ‘haec Tanchil’; genetiuo, ‘huius Tanchilis’ et reliqua; et non habet pluralem numerum quia proprium est. ∆. Quomodo declinatur nomen commune duorum generum in ‘‑il’? M. Nominatiuo singulari, ‘hic’ et ‘haec mugil’; genetiuo, ‘huius mugilis’| 930et reliqua; et pluraliter: nominatiuo, ‘‹hi’ et› ‘hae mugiles’; genetiuo, ‘horum’ et ‘harum mugilum’ uel ‘mugilium’; datiuo, ‘his mugilibus’ et reliqua. ∆. Quomodo declinatur nomen femininum in ‘‑ir’? ‘‹Ir›’ arcum caeli significat uel deam, ut est nominatiuo singulari ‘haec Ir, huius Iris’ et reliqua, ut dicit Virgilius: “Misit Irim de caelo 935Saturnia Iuno”; et non habet pluralem numerum. Quando uero medietatem palmae significat, indeclinabile est et neutri generis. ∆. Quomodo declinatur nomen neutrum in ‘‑ir’? M. Ita declinatur: nominatiuo singulari, ‘hoc Gradir’; genetiuo, ‘huius Gradiris’ et reliqua; id est nomen ciuitatis et non habet pluralem 940numerum quia proprium est. ∆. Quomodo declinatur nomen commune duorum generum in ‘‑ir’? M. Ita declinatur: nominatiuo singulari, ‘hic’ et ‘haec martyr’; genetiuo, ‘huius martyris’ et reliqua; et pluraliter: nominatiuo, ‘hi’ et ‘hae [mar]martyres’; genetiuo, ‘horum’ et ‘harum martyrum’ et reliqua. 945 945∆. Quo modo declinatur nomen ‹masculinum› in‘‑is’? M. Ita declinatur: nominatiuo singulari, ‘hic panis’; genetiuo, ‘huius panis’ et reliqua; et pluraliter: nominatiuo, ‘hi panes’; genetiuo, ‘horum panum’. ∆. Quomodo declinatur nomen commune duorum generum in ‘‑is’? M. Ita declinatur: nominatiuo singulari, ‘hic’ et ‘haec omnis’; 950genetiuo, ‘huius omnis’; et pluraliter: nominatiuo,| ‘hi’ et ‘hae omnes’; genetiuo, ‘horum’ et ‘harum omnium’. ∆. Quomodo declinatur nomen masculinum in ‘‑ix’? M. Ita declinatur: nominatiuo singulari, ‘hic calix, huius calicis’; et pluraliter: ‹nominatiuo›, ‘hi calices’; genetiuo, ‘horum calicum’ et reliqua. 955∆. Quomodo declinatur nomen femininum in ‘‑ix’? M. Ita declinatur: nominatiuo singulari, ‘haec pix, huius picis’; et pluraliter: ‹nominatiuo›, ‘hae pices’; genetiuo, ‘harum picium’ et reliqua. ∆. Quomodo declinatur nomen commune trium generum in ‘‑ix’? M. Ita declinatur: nominatiuo singulari, ‘hic’ et ‘haec’ et 960‘hoc felix, huius felicis’; et pluraliter: nominatiuo ‹masculino et feminino genere› ‘hi’ et ‘hae felices’, et neutro, ‘haec felicia’; genetiuo, ‘horum’ et ‘harum’ et ‘horum felicium’. ∆. Quomodo declinatur nomen femininum in ‘‑ips’? M. Ita declinatur: nominatiuo singulari, ‘haec artrips’; genetiuo, 965‘huius artripitricis’ et reliqua; et pluraliter: ‹nominatiuo,› ‘hae artripitrices’; genetiuo, ‘harum artipitricum’ et reliqua. ∆. Quomodo declinatur nomen incerti generi in ‘‑irps’? M. Ita declinatur: nominatiuo singularis, ‘hic’ uel ‘haec stirps’; genetiuo, ‘huius stirpis’ et reliqua; et pluraliter: nominatiuo, 970‘hi’ uel ‘hae stirpes’; genetiuo, ‘horum’ uel ‘harum stirpium’ et reliqua. Et unum nomen indeclinabile inuenitur in‘‑it’, ut ‘hoc git’. ∆. Quomodo declinatur nomen masculinum in ‘‑o’? M. Ita declinatur: nominatiuo singulari, ‘hic Cato’; genetiuo, ‘huius Catonis’; et non habet pluralem numerum quia proprium est. 975∆. Quomodo declinatur nomen commune duorum generum in ‘‑o’? M. Ita declinatur: nominatiuo singulari, ‘hic’ et ‘haec uirgo’; genetiuo, ‘huius uirginis’; et pluraliter: nominatiuo, ‘hi’ et ‘hae uirgines’;| genetiuo, ‘horum’ et ‘harum uirginum’ et reliqua. ∆. Quo modo declinatur nomen masculinum in‘‑ol’? M. Ita 980declinatur: nominatiuo singulari, ‘hic sol’; genetiuo, ‘huius solis’ et reliqua; aliam significationem habet in plurali numero, id est ‘dies’ significat, ut dicit Virgilius: “Ast soles ipsos dies nominamus in quibus sol totum polum inluminat”. Apud ueteres ‘carmina’ significat, ut dicit Virgilius: “nonnulli tamen ueterum ipsa carmina soles nominare, 985sicut Oratius in principio cuiusdam uoluminis taliter exorsus est: “soles meos omni ecclesiae uestrae commendo id est ‘carmina’”.

Critical apparatus

Ita suppl. suppl. Giammona 2016: om. Ghi et suppl. suppl. Giammona 2016: om. G‘Ir suppl. suppl. Giammona 2016: om. GVirgilius G1: Virgilis Gmasculinum suppl. suppl. Giammona 2016: om. Gnominatiuo suppl. suppl. Giammona 2016: om. Gnominatiuo suppl. suppl. Giammona 2016: om. Gin ‑ix M. ita declinatur G1: om. Gmasculino et feminino genere suppl. suppl. Giammona 2016: om. Gartrips alibi non invenitur : nominatiuo suppl. suppl. Giammona 2016: om. Ghic uel G1: om. G

Linguistic layer

Quotation layer