Latin Grammarians Collection
ERC

Prisc. ars

Prisc. ars 18, 144, 2 - 18, 149, 1

Supereminentia vel subiecta sunt, ut ‘impero tibi’ – Vergilius in I georgicon: ‘exercetque frequens tellurem atque imperat arvis’ –, ‘regno tibi, dominor tibi, praecipio tibi, suadeo tibi, provideo tibi, prospicio tibi, consulo tibi’ (nam ‘consulo te’ interrogativum est et tunc habet | passivum, quomodo et ‘tempero’); eorum tamen quaedam possunt etiam acquisitiva 18, 5esse. Subiecta sunt, ut ‘servio tibi, oboedio, pareo, ministro, misceo tibi, famulor’; aequiperantia: ‘luctor tibi, sermocinor, certo, loquor, altercor, invideo tibi’ (nam plerumque ad pares fit felicius agentes, auctorque est huius Hesiodus dicens: ‘καὶ 18, 5πτωχὸς πτωχῷ φθονέει καὶ τέκτονι τέκτων’). Desiderativa vel inquisitiva accusativo sociantur: ‘quaero te’, similiter ‘invenio, reperio, expecto, desidero, opperior, scrutor, sequor’ et ‘sector, praestolor te’ et ‘praestolor tibi’ (sed magis, quando dativo adiungitur, acquisitivum est) – Terentius in 10eunucho: ‘quem praestolare, Parmeno?’; Cicero in I invectivarum: ‘qui tibi ad forum Aurelium praestolarentur’ – et quae per obtinentiam, id est κατὰ ἐπικράτειαν, dicuntur: ‘habeo, possideo, teneo, contineo, sustineo, servo, custodio, tueor, tutor, defendo, prohibeo, arceo, impedio, implico, solvo, vinco, 15supero, domito, subicio, deicio’; 15adorativa quoque: ‘colo te, honoro, adoro[r], erubeo, adulor te’ et ‘tibi’; suspectiva etiam vel opinativa: ‘suspicor, opinor, arbitror, existimo, reor’, quae maxime infinitum assumunt substantivi cum accusativo, ut ‘suspicor inimicum esse, opinor amicum esse, arbitror alacriter 18, 5profuturum esse’, sed et aliis infinitis iunguntur: ‘opinor me intellegere’ et ‘intellexisse Vergilium’, ‘existimo recte legere’ et ‘legisse Ciceronem’ et similia. Voluntatem quoque significantia accusativo coniunguntur 18, 5cum infinito alterius verbi: ‘volo te currere’; similiter ‘studeo, propero, cupio, | affecto, festino’; nisi infinitum a verbo sit alii casui iungendo: tunc enim necesse est infinitum quoque verbi sui constructionem servare, ut ‘misereor tui, misereri tui volo; noceo tibi, nocere tibi cupio; dignor te laude, dignari te laude 10cupio; mereor laudem, mereri laudem affecto’. 10Absolutis vero supra dicta verba si coniungantur, accusativum assumunt, ut ‘desidero vivere filium, studeo te currere, propero me deambulare’. Similiter interrogativa: ‘interrogo te, rogo, stipulor’ – Iuvenalis in III: ‘quantum vis stipulare et protinus accipe: quid 15do, / ut totiens illum pater audiat?’;

Quotation layer

Verg. georg. 1, 99 Prisc. ars 18, 161, 1 et 18, 197, 2 Serv. georg. 1, 55

cf. Hes. op. 25-26

Cic. Catil. 1, 24 Prisc. ars 8, 14, 2 Arus. 78, 3-4 Don. Ter. Eun. 975 Eugraph. Ter. Eun. 975 Ter. Eun. 975 Prisc. ars 8, 14, 2 Don. Ter. Eun. 975 Eugraph. Ter. Eun. 975 Arus. 78, 5-6

Iuv. 7, 165-166 Prisc. ars 8, 21, 2

Critical apparatus

ΠΤωΧΟC P: om. Z; om. J Q; ΚΑΙΤΟCΧ [...] Y; ΠΤωΧωC vel α χ; ΠΓωΧωΙ Padiungitur δ L Z: magis ~ adiungitur male leg. P; coniungitur cett. Alcuin. exc. Prisc. 2, 33, 28Parmeno] armeno Z; ...|meno Pid est κατὰ ἐπικράτειαν] om. Z; εΠΙΚΡΑΤΙΑΝ ωadoro[r]] adoror ω M P corr. R T V Y Z cod. C Alcuin. exc. Prisc. 2, 33, 33; adhoror corr. in adoror Q; adoro post corr.; an erat adoro veneror? cett. post corr. cod. A, B deest Alcuin. exc. Prisc. 2, 33, 33vivere U post corr. F R T: videre ω Alcuin. exc. Prisc. 2, 33, 48